Het Indonesische staatsburgerschap is diep geworteld in de geschiedenis van het land, de juridische traditie en de nadruk op nationale identiteit. In de kern volgt Indonesië het jus sanguinis principe, wat betekent dat burgerschap voornamelijk wordt doorgegeven via de bloedlijn, niet via de geboorteplaats. Dit wordt weerspiegeld in Wet nr. 12 van 2006 en de bijbehorende verordeningen, die bepalen hoe het Indonesische staatsburgerschap wordt verkregen, behouden of verloren.

De meeste Indonesiërs krijgen het staatsburgerschap via hun Indonesische ouder(s), ongeacht waar ze geboren zijn. Hoewel jus soli (staatsburgerschap door geboorteplaats) in een paar beperkte gevallen bestaat, voornamelijk om staatloosheid te voorkomen, is het geen belangrijke basis voor staatsburgerschap in Indonesië. Buitenlanders die in Indonesië geboren zijn of al lang in het land wonen, kunnen ook naturalisatie aanvragen, maar moeten aan strenge wettelijke eisen voldoen.

Een belangrijke uitzondering geldt voor kinderen van ouders met een gemengde nationaliteit, die tijdelijk een dubbele nationaliteit mogen hebben (tot 18 jaar, verlengbaar tot 21) voordat ze een enkele nationaliteit moeten kiezen. 

Huidig wettelijk kader

Indonesië volgt een één burgerschap regel voor volwassenen. Dit betekent dat als je ouder bent dan 18, je maar één nationaliteit mag hebben. De Indonesische wet staat niet toe dat dubbele nationaliteiten voor volwassenen, behalve in zeldzame gevallen. De wet vereist dat personen beslis welke nationaliteit je moet houden op een bepaalde leeftijd.

Indonesische burgerschapswet

De belangrijkste regel komt van Wet nr. 12 van 2006 op het staatsburgerschapwaarin staat dat Indonesische burgers geen twee nationaliteiten op hetzelfde moment. Maar er is een grote uitzondering: een kind geboren uit een gemengd huwelijk (een Indonesische ouder en een buitenlandse moeder) komt in aanmerking voor dubbele nationaliteitalthans voor een tijdje.

Wat er met kinderen gebeurt

Kinderen geboren bij één Indonesisch staatsburger en een vreemdeling kan worden geregistreerd als hebbende dubbele nationaliteit. Dit betekent dat ze een dubbele nationaliteit kunnen hebben en twee paspoorten legaal tot ze 18 worden, waarna ze een verklaring moeten afleggen over hun staatsburgerschap. Het geeft ze de tijd om beide culturen en landen te begrijpen.

Maar ze moeten een beslissing nemen. Wet 12/2006 laat ABG dubbele status behouden tot 18 (of eerder trouwen)geeft dan 3 jaar (18-21) om de "Verklaring van keuze" in te dienen. Als ze dat niet doen, verliezen ze het Indonesische staatsburgerschap.

Hoe Indonesische dubbele nationaliteit aanvragen (voor kinderen)

Een vrolijk jong meisje steekt haar hand op in een klaslokaal, met kleurrijke potloden en klasgenoten op de achtergrond.

Om je als kind met een dubbele nationaliteit te registreren, moet je:

  • Geboorteakte
  • Huwelijksakte van de ouders
  • Kopie van Indonesisch en buitenlands paspoort
  • Indonesische moeder's KTP & KK
  • Sollicitatiebrief
  • Bewijs van registratie als ABG (Sertifikat Anak Berkewarganegaraan Ganda)
  • Affidavit (bij gebruik van een buitenlands paspoort)

Sinds 2023 is het proces beschikbaar online door de AHU e-dienstenportaal (Permenkumham 10/2023).

Na goedkeuring krijgt het kind een speciaal document dat de Certificaat van dubbele nationaliteit (Sertifikat/ Bukti Pendaftaran Anak Berkewarganegaraan Ganda). Zo houdt de overheid het bij.

Opmerking: Affidavit is een immigratievoorziening voor ABG die een buitenlands paspoort gebruikt; het geeft vrijstelling van visum/ITAS/ MERP en moet overeenkomen met het paspoort dat gebruikt is om in/uit te reizen.

Belangrijkste beperkingen en gevolgen

Hoewel sommige kinderen dubbele nationaliteitEr zijn strikte regels en er zijn ernstige gevolgen als die regels niet worden nageleefd. 

Je kunt geen dubbele nationaliteit hebben als volwassene

Zodra iemand 18 wordt, kan hij alleen zijn Indonesisch staatsburgerschap als ze:

  • Kies Indonesië als hun enige echte burgerschapen
  • Geef hun buitenlands staatsburgerschap (indien vereist door het andere land)

Als ze op hun 21e geen actie ondernemen, zullen ze automatisch verliezen hun Indonesische nationaliteit. Dit betekent dat ze alleen worden beschouwd als een buitenlandse burgerzelfs als ze geboren en getogen zijn in Indonesië.

Eigendomsrechten en politieke rechten

Mensen die niet langer Indonesische burgers kunnen bepaalde soorten eigendom in Indonesië. Ze verliezen ook hun politieke rechten zoals stemmen of je kandidaat stellen voor een openbaar ambt.

Juridische risico's en reisproblemen

A dubbele burger die naar Indonesië reist met een buitenlands paspoort problemen kunnen krijgen bij immigratie. Indonesië ziet ze als vreemdelingengeen plaatselijke bewoners. Dat betekent dat ze misschien een visumOf ze worden behandeld als toeristen in plaats van burgers.

Expats en voormalige dubbele burgers kunnen extra problemen ondervinden bij het verkrijgen van een visum om in Indonesië te verblijven of te werken, omdat de wettelijke vereisten en verlengingsprocessen ingewikkeld kunnen zijn.

(Nog) geen volwassen pad terug naar dubbele nationaliteit

Op dit moment is er geen legale manier voor volwassenen om terug te komen of een aanvraag in te dienen voor dubbele nationaliteit. Als je je Indonesisch paspoortHet terugkrijgen is een lang proces dat geen garantie op succes biedt.

De Indonesische regering debatteert nog steeds over deze kwestie, vooral voor mensen in de diaspora. Maar vanaf nu is de wet laat alleen twee nationaliteiten voor kinderen, en maar voor een beperkte tijd.

Implicaties voor buitenlanders

Het Indonesische ministerie van justitie en mensenrechten in Jakarta, met het garuda-embleem en moderne witte architectuur onder een blauwe hemel.

Buitenlanders die in Indonesië wonen, worden geconfronteerd met een aantal specifieke uitdagingen onder de huidige Indonesische nationaliteitswet. Een van de belangrijkste kwesties is eigendom van onroerend goed: terwijl Indonesische burgers land en onroerend goed rechtstreeks kunnen bezitten, zijn buitenlandse burgers beperkt tot erfpachtovereenkomsten, waardoor hun mogelijkheden om volledig te investeren in onroerend goed beperkt zijn.

De wettelijke status is een ander punt van zorg. Buitenlanders moeten een geldige sponsor hebben, vaak een echtgenoot, ouder of werkgever, om in Indonesië te mogen verblijven. Het is van cruciaal belang om deze sponsor te behouden, omdat het verlies van een sponsor het verblijf en de wettelijke status van een buitenlander in gevaar kan brengen. Daarnaast moeten buitenlanders om de vijf jaar hun permanente verblijfsvergunning verlengen, een proces dat zowel ingewikkeld als tijdrovend kan zijn.

Toegang tot werk en onderwijs kan ook ingewikkelder zijn voor buitenlandse burgers, die te maken kunnen krijgen met extra bureaucratische hindernissen en wettelijke vereisten in vergelijking met Indonesische burgers. Het navigeren door deze systemen vereist vaak een grondige kennis van de Indonesische wet en, in veel gevallen, professionele juridische bijstand.

De lopende discussies van de Indonesische regering over het mogelijk toestaan van een dubbele nationaliteit kunnen verstrekkende gevolgen hebben voor buitenlandse onderdanen. Als deze hervormingen worden doorgevoerd, kunnen ze zorgen voor meer mobiliteit, betere toegang tot onderwijs en werk, en een veiligere wettelijke status voor mensen met banden met Indonesië. Totdat er veranderingen worden doorgevoerd, blijft het echter essentieel voor buitenlanders om op de hoogte te blijven van de huidige wetten en ervoor te zorgen dat ze alle regels naleven om hun rechten en status te beschermen terwijl ze in Indonesië wonen.

Opkomende beleidsdiscussie en voorgestelde hervorming

Indonesië's regels voor dubbele nationaliteit zijn jarenlang hetzelfde gebleven, maar nu begint het gesprek te veranderen. In heel Azië wordt vaak gedebatteerd over dubbele nationaliteit en andere landen in de regio, zoals de Filippijnen, hebben soortgelijke kwesties al aangepakt door middel van hun eigen burgerschapswetten. Meer mensen, vooral uit de Indonesische diasporaspreken zich uit. Ze willen de kans krijgen om hun Indonesische nationaliteitzelfs als ze in een andere land of ergens anders staatsburger worden. Veranderingen in de wet kunnen het leven van Indonesiërs in het buitenland aanzienlijk beïnvloeden en hun vermogen om banden met hun thuisland te onderhouden vormgeven.

Wat de regering zegt

Sommige leiders in de Indonesische overheid zijn over deze kwestie gaan praten, waarbij hoge ambtenaren zoals de coördinerende minister voor maritieme zaken en investeringen, Luhut Pandjaitan, betrokken waren. Deze beleidsdiscussies vonden plaats in Jakarta. toestaan dubbele burgers zou kunnen helpen om getalenteerde mensen die in het buitenland wonen, terug te brengen. Dit zijn mensen met vaardigheden, ervaring en middelen die de toekomst van Indonesië zouden kunnen ondersteunen.

Begin 2024 stelden topambtenaren een plan voor om Indonesiërs in het buitenland een speciaal soort dubbele nationaliteit. Dit zou hen een legale manier geven om twee nationaliteitenbijvoorbeeld een in Indonesië en een in hun thuisland van de ouders of hun huidige land van verblijf.

Maar het is nog steeds maar een idee. Er is nog niets overgegaan in wet maar toch.

Waarom verandering wordt overwogen

Er zijn een paar grote redenen achter de push om dubbele nationaliteit toestaan voor volwassenen. Ministeries zoals maritieme zaken zijn ook betrokken bij de discussie over de hervorming van het dubbele staatsburgerschap, gezien de gevolgen voor de nationale belangen en het beleid.

  • Mensenrechten: Sommigen vinden dat mensen niet een deel van hun identiteit moeten opgeven om een ander deel te krijgen.
  • Eigendom: Zonder Indonesisch staatsburgerschapkunnen mensen het recht verliezen om land of huizen te bezitten.
  • Politieke rechten: Dubbele staatsburgers willen vaak iets te zeggen hebben over de toekomst van hun oorspronkelijke land, maar ze kunnen niet stemmen of zich verkiesbaar stellen zonder legale burgerschap.
  • Economische voordelen: Velen zeggen dat terug verwelkomen buitenlandse burgers met Indonesische wortels kunnen investeringen en kennisuitwisseling stimuleren.

Wat houdt het nog tegen?

Sommige wetgevers maken zich zorgen over mogelijke risico's. Ze maken zich zorgen over zaken als:

  • Loyaliteit aan meer dan één land
  • Gecompliceerd rechtspositie in conflictsituaties
  • Hoe bewaken en beheren buitenlands staatsburgerschap vorderingen

Deze zorgen zijn de reden waarom Indonesië nog steeds een één burgerschap systeem voor volwassenen. Het idee van verandering groeit, maar de debatten ook.

Klaar om je visum aan te vragen of te verlengen?

Laat je aanvraag behandelen door onze visumspecialisten.